Πληροφορίες ψηφιοποίησεις βιντεοκασετών
Πληροφορίες για την ψηφιοποίηση βιντεοκασετών
Στην Office Support, στην προσπάθειά μας να παίρνουμε το καλύτερο αποτέλεσμα κάθε φορά, δοκιμάζουμε συνεχώς διαφορετικές μεθόδους ψηφιοποίησης και εντάσσουμε νέες διαδικασίες/εξοπλισμό/λογισμικό στις προσφερόμενες υπηρεσίες μας.
Από το 2004, που δραστηριοποιούμαστε στον κλάδο, μουσεία, εταιρίες, πολιτιστικοί σύλλογοι και ιδιώτες μάς εμπιστεύονται να ψηφιοποιήσουμε τις σημαντικές μνήμες του παρελθόντος τους, γεγονός που μας ώθησε στο να πιστοποιηθούμε κατά ISO και για τις συγκεκριμένες υπηρεσίες.
Στην Office Support, ανάλογα με τον τύπο του υλικού, εφαρμόζουμε διαφορετική τεχνική ψηφιοποίησης, έτσι ώστε ολόκληρη η πληροφορία να μεταφερθεί στο ψηφιακό αρχείο. Ας μην ξεχνάμε πως ο χρόνος δρα επιβαρυντικά όσον αφορά την ποιότητα του περιεχομένου των βιντεοκασετών, γεγονός που καθιστά αναγκαία την επιλογή της βέλτιστης τεχνικής ψηφιοποίησης. Η μετατροπή VHS σε DVD ή USB είναι μια σύνθετη τεχνική διαδικασία που απαιτεί αρκετή προσοχή, σε κάθε στάδιο της, προκειμένου να έχουμε ένα άρτιο ψηφιακό αποτέλεσμα.
Αν κάποτε έρθει η στιγμή να ψηφιοποιήσετε το αρχείο σας, μη σκεφθείτε τίποτα λιγότερο από το καλύτερο. Διατηρήστε τις αναμνήσεις σας το ίδιο όμορφες, λαμπερές και σημαντικές όπως τότε που τις δημιουργούσατε.
Μέθοδος ψηφιοποίησης
Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες βιντεοκασετών: οι εγγεγραμμένες αναλογικά και οι εγγεγραμμένες ψηφιακά. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι κασέτες τύπου VHS, VHSc, Super VHS, Super VHSc, 8mm, Hi8, BETACAM SP, ενώ στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι MiniDV (Standard ή High definition), οι Digital8, οι MicroMV κ.ά.
Διαβάστε περισσότερα
Τέσσερις παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη
Η ψηφιοποίηση ενός αρχείου πρέπει να είναι μία διαδικασία που θα συμβεί μία και μοναδική φορά. Για το λόγο αυτό η μέθοδος η οποία θα επιλεγεί είναι απαραίτητο να δίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Στην Office Support, έχοντας πειραματισθεί με όλες τις μεθόδους, καταλήξαμε ότι τέσσερις είναι οι βασικοί παράγοντες οι οποίοι αφορούν στη διαδικασία της ψηφιοποίησης και μπορούν να βελτιώσουν αισθητά την ποιότητα ενός αρχείου βίντεο. Οι παράγοντες αυτοί είναι οι εξής:
1. Απόδοση χρωμάτων (τόσο του μαύρου όσο και ολόκληρης της παλέτας των χρωμάτων). Για να διατηρήσει ένα αρχείο βίντεο την ποικιλία των χρωμάτων του δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται υποδειγματοληψία (chroma subsampling), αλλά θα πρέπει ο εξοπλισμός να είναι κατάλληλος για να εφαρμόσει το πρότυπο 4:4:4. Αυτή είναι η αρχική ανάλυση, σε αρχεία νεότερης γενιάς, στην οποία δεν υπάρχει συμπίεση οποιουδήποτε είδους.
Ένα σήμα βίντεο αποτελείται κατά το 1/3 από τη φωτεινότητα (που αποτυπώνεται σε τόνους του γκρι) και κατά τα 2/3 από το χρώμα. Ενώ η φωτεινότητα είναι πάντοτε σε ασυμπίεστη μορφή, οι περισσότερες συμβατικές μέθοδοι ψηφιοποίησης συμπιέζουν την εν λόγω χρωματική πληροφορία. Η καλύτερη απόδοση χρωμάτων (η αποφυγή, δηλαδή, της υποδειγματοληψίας χρωμάτων) συμβάλλει στην πιο «ζωντανή» και πιο «φρέσκια» εικόνα, συμπεριλαμβάνοντας, έτσι, ολόκληρη την πληροφορία της αρχικής λήψης.
Στην Εικόνα 1 μπορείτε να συγκρίνετε το παραγόμενο αποτέλεσμα με τη χρήση του προτύπου 4:4:4 και κάποιων άλλων μεθόδων υποδειγματοληψίας.
Εικόνα 1
Επιπλέον, ένας ακόμα πολύ σημαντικός παράγοντας ο οποίος θα μας επιτρέψει να έχουμε ολόκληρη την πληροφορία της χρωματικής απόδοσης του πρωτότυπου υλικού είναι το χρωματικό βάθος (Color depth ή Bit depth). Το χρωματικό βάθος είναι ο αριθμός των bits που χρησιμοποιούνται σε κάθε pixel της εικόνας για να αποδώσουν το χρώμα. Οι συσκευές με τις οποίες γίνεται η λήψη του βίντεο είναι απαραίτητο να έχουν τη δυνατότητα λήψης 8 ή ακόμα και 10 bits, έτσι ώστε να έχουμε περισσότερα χρώματα αλλά και ηπιότερες μεταβάσεις μεταξύ τους (Εικόνα 2).
Εικόνα 2
2. Ευκρινέστερη εικόνα (ευκρινή περιγράμματα, χωρίς σπασίματα). Ίσως δεν είναι απόλυτα αντιληπτό από κάποιον ο οποίος παρακολουθεί ένα ψηφιοποιημένο αρχείο (κυρίως γιατί υπάρχουν πολλά καρέ σε κίνηση), αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως ένα ψηφιακό αρχείο από μία βιντεοκασέτα που έχει ψηφιοποιηθεί με συμβατικά μέσα περιέχει πολύ λιγότερη λεπτομέρεια –επομένως και πληροφορία– από ένα αρχείο που έχει προκύψει ακολουθώντας την κατάλληλη μέθοδο. Έτσι, οι συσκευές και οι καλωδιώσεις που θα χρησιμοποιηθούν για τη μετατροπή του αναλογικού σήματος σε ψηφιακό θα πρέπει να ελαχιστοποιούν το τρέμουλο (jitter), αυξάνοντας, ταυτόχρονα, την ευκρίνεια της εικόνας, ενώ η λήψη θα πρέπει να μη γίνεται σε ανάλυση χαμηλότερη από αυτή που έχει το πρωτότυπο υλικό, σε συνδυασμό πάντα και με όλα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως για τη χρωματική απόδοση (bit depth και chroma sampling), τα οποία βοηθούν ανάλογα.
3. Σταθερότερη εικόνα. Οι βιντεοκασέτες, ειδικά οι VHS, έχουν ασταθές σήμα. Κάποια βίντεο, ωστόσο, διαθέτουν auto tracking, όμως και αυτό, τις περισσότερες φορές, δεν είναι αρκετό για να έχουμε σταθερή εικόνα, καρέ δηλαδή που διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς το ανεπιθύμητο τρεμόπαιγμα. Επομένως, για να επιτύχουμε μία όσο το δυνατόν σταθερότερη εικόνα, με την ελαχιστοποίηση των παρεμβολών, στη συνδεσμολογία των συσκευών θα πρέπει να παρεμβάλλεται κύκλωμα TBC (Time Base Corrector).
4. Πληρέστερο «κάδρο» εικόνας. Ως «κάδρο» ορίζουμε το περίγραμμα ενός αρχείου βίντεο, όπως δηλαδή ένα κάδρο φιλοξενεί μία φωτογραφία. Εάν έχετε ψηφιοποιήσει ήδη κάποιες από τις βιντεοκασέτες σας με συμβατικά μέσα, θα έχετε πιθανόν αναρωτηθεί γιατί το βίντεο τρεμοπαίζει στα εξωτερικά του περιθώρια. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να μην είναι αντιληπτό σε αναλογικές τηλεοράσεις παλαιότερης τεχνολογίας, στις οποίες η εικόνα μεγεθύνεται λίγο και, έτσι, ένα κομμάτι της πληροφορίας στην περίμετρο να χάνεται (overscan), είναι ωστόσο ενοχλητικό όταν η θέαση του βίντεο γίνεται σε ψηφιακή τηλεόραση ή σε οθόνη υπολογιστή, καθώς εκεί τα όρια του κάδρου ορίζονται απόλυτα, με αποτέλεσμα μαζί με το βίντεο να βλέπουμε και το ενοχλητικό τρεμόπαιγμα που υπάρχει στην περίμετρό του. Στην Office Support, κατά τη διαδικασία της ψηφιοποίησης, προσπαθούμε όχι μόνο να μη χάσουμε πληροφορία (χρώμα, ευκρίνεια κ.λπ.), αλλά και να μη δημιουργήσουμε «θόρυβο» στην εικόνα, που δεν σχετίζεται με το πρωτότυπο υλικό.